- بازدید : (375)
آيين‌نامه اجرايي قانون مقررات تردد وسايل نقليه خارجي
(مصوب11/8/1373 هيأت وزيران)
فصل اول ـ تعاريف و كليات
ماده 1- ورود و تردد وسايل نقليه جاده‌اي خارجي اعم از مسافربري و باري در قلمروي جمهوري اسلامي ايران، مستلزم اخذ پروانه تردد از سازمان حمل و نقل و پايانه و پرداخت مابه‌التفاوت سوخت است.
تبصره 1- منظوراز قانون در اين آيين‌نامه، قانون«مقررات تردد وسايل نقليه خارجي» است.
تبصره 2- منظور از وسيله نقليه خارجي، وسيله نقليه‌اي است كه در يكي از كشورهاي خارجي ثبت و شماره‌گذاري شده و بر اساس قوانين و مقررات مربوط مجاز به حمل و نقل بار يا مسافر بين‌المللي باشد.
تبصره 3- منظور از مابه‌التفاوت سوخت مصرفي، مابه‌التفاوت قيمت داخلي سوخت وسايل حمل و نقل با قيمت‌هاي متعارف خارجي است كه بر اساس طول مسير تردد و متوسط مصرف سوخت هر يك از وسايل نقليه خارجي و در چهارچوب عملكرد و رفتار متقابل كشورهاي اعزام‌كننده وسايل نقليه، توسط سازمان‌حمل و نقل و پايانه تعيين شده و توسط رانندگان وسايل نقليه خراجي به حساب خزانه واريز مي‌شود.
ماده 2- پروانه تردد برگه‌اي است كه توسط سازمان حمل و نقل و پايانه صادر مي‌شود و مشخصات عمليات حمل و نقل خارجي، از جمله نام مرز ورودي و‌خروجي، طول و مسير تردد، زمان سفر، و مدت زمان مجاز رانندگي براي هر راننده وسيله نقليه خارجي را تعيين مي‌كند. اين پروانه توسط دفاتر نمايندگي وزارت راه و ترابري مستقر در محوطه گمركي در مرزهاي جاده‌اي بين‌المللي كشور صادر و در بدو ورود به رانندگان وسائل نقليه خارجي داده مي‌شود.
تبصره - مسير تردد در اين آيين‌نامه به جاده‌هايي اطلاق مي‌شود كه توسط سازمان
آمار مطالب
آمار کاربران
آمار بازدید